Marcel Moss – Niewinni

Z jednego z domów w Zielonej Górze znika sześcioletnia Emilka Rajchel. Jej opiekunka twierdzi, że w trakcie zdarzenia spała w innym pokoju i nic nie słyszała. Lokalne media wiążą sprawę dziewczynki z niedawnym powrotem do miasta skazanego za pedofilię Sergiusza Cieciory – miał być on widziany kilka dni wcześniej w pobliżu miejsca zamieszkania zaginionej. Kiedy policja nie ma już dalszych tropów, rodzice zwracają się o pomoc do agencji „ECHO”. Igi i Sandra jadą aby wspólnie odpowiedzieć na pytanie, kto w tej sprawie kłamie i dlaczego.

Niewinni to trzeci to bardzo dobrej kryminalno-sensacyjnej serii, której głównymi bohaterami są Sandra Milton i Ignacy Sznyder. Razem prowadzą Agencję Poszukiwań Osób Zaginionych „ECHO”. Wspólnie pomagają w odnajdywaniu tych, którzy zostali porwani, wyszli z domu i zniknęli lub z innych powodów przestali kontaktować się z najbliższymi. Mają w tym również własny interes, gdyż oboje poszukują kogoś bliskiego. 

Fabuła książki biegnie kilkoma torami. Główny to oczywiście wątek poszukiwań prowadzonych przez Sandrę i Igiego. To oni – stosując czasami niezbyt legalne metody – próbują dowiedzieć się jakim sposobem dziewczynka zniknęła z domu, skoro była pod opieką niani. W trakcie śledztwa wychodzą, jakżeby inaczej, tajemnice, które dla osób z otoczenia zaginionej mogą stanowić powód do porwania. 

Drugim istotnym elementem fabuły jest postać Sergiusza Cieciory. Autor prezentuje nam go poprzez narrację w pierwszej osobie, przez co bezpośrednio prezentuje tok myślenia osoby zaburzonej – to jak uzasadnia swój pociąg seksualny, jak uważa, że nie potrzebuje pomocy, że to on chce tę pomoc nieść dzieciom. I w tym kontekście przewrotnie brzmi cytat z okładki