Wojciech Chmielarz. Wilkołak – recenzja

Wojciech Chmielarz po długiej przerwie powraca z cyklem gliwickim, którego bohaterem jest nieudolny prywatny detektyw Dawid Wolski. Po Wampirze i Zombie przychodzi czas na Wilkołaka. Książka ukazała się niedawno nakładem wydawnictwa Marginesy.

Po śmierci ojca Wolskiego, jego kancelarię przejmuje córka zmarłego i siostra Dawida, Anna. Wzamian za niepodważanie testamentu, Anna zmusza detektywa do przyjęcia zlecenia. Niestety ma ono związek z Eweliną Baliczką, kobietą, z którą znajomość Wolski chciałby wymazać ze swojej pamięci. Niestety paradoks jego życia polega na tym, że im bardziej chce unikać kłopotów, w tym większe popada. Tym razem również tak będzie.

Głównym wątkiem jest jednak poszukiwanie Igi, niedoszłej dziewczyny Wolskiego, która została zamordowana kilka lat wcześniej, a której potencjalnego mordercę wybronił ojciec Wolskiego. To właśnie ta sytuacja sprawiła, że Dawid został prywatnym detektywem. Niestety brak powołania do zawodu przekłada się również na jego podejście do pracy. Sytuacja się jednak zmienia w momencie gdy na pogrzebie ojca Dawid zauważa Igę. Niestety dziewczyna szybko się oddala, a Dawid pozostaje jedynie ze świadomością, że ona żyje. Postanawia się upewnić, że to była Iga rozkopując jej grób. Do tego zadania wciąga zawieszonego prokuratora Górnika. Nie wyniknie z tego nic dobrego.

Wilkołak to nietypowy kryminał, w dobrym znaczeniu tego słowa

Zrywa z utartymi schematami i jednoznacznymi postaciami. Czytelnik od samego początku wodzony jest za nos, by ostatecznie i tak zostać zaskoczonym finałem. Na uwagę zasługuje przede wszystkim niecodzienna historia, która mimo przerażającego rozmachu, wydaje się jak najbardziej realistyczna. Jest to historia przemocy, w której przetrwają tylko najsilniejsi i najbardziej bezwzględni. Nie ma tu miejsca dla słabych. Bohaterowie drażnią, irytują, wkurzają, a mimo to są na swój sposób dobrzy w tym, co robią i ostatecznie dążą do obranego celu.

Wilkołak Wojciecha Chmielarza to mocny, zakręcony i pełen przemocy, ordynarności i chamstwa kryminał, który nie pozwoli przejść wokół siebie obojętnie. Na pierwszy plan wysuwa się mroczna i brutalna intryga, która związana jest z tajemnicą sprzed lat i działalnością seryjnego mordercy. Po drugie wrażenie robią niejednoznaczni bohaterowie, z których każdego można określić mianem „dupka”. Uwadze czytelnika nie może ujść także rewelacyjnie nakreślone tło społeczne i relacje międzyludzkie. Od relacji koleżeńskich, rodzinnych, przez te damsko-męskie bohaterów, po ukazanie życia na gliwickich osiedlach.