Remigiusz Mróz – Ekstremista

Gerard Edling obiecywał sobie, że już więcej nie będzie się spotykał z Gochą. Nie mógł jej jednak odmówić kiedy poprosiła go o pomoc w sprawie zaginionych nastolatków. Jedynym śladem po nich są karty tarota.

Ekstremista to trzecia część cyklu, którego głównym bohaterem jest były prokurator Gerard Edling. Jest to bardzo specyficzna postać, gdyż z natury jest bardzo zasadniczy i ściśle trzyma się reguł, choć coraz częściej dochodzą u niego do głosu emocje. Sama książka jednak nie jest emocjonująca. A taka powinna być, aby nazwać ją chociaż dobrą. Pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl o tej powieści to „nijaka”. Kilka dni po lekturze nie pamiętałem z niej prawie nic.

Remigiusz Mróz wyszedł od ciekawego pomysłu, aby poprzez fabułę przedstawić rzadko pojawiającą się w książkowych śledztwach lingwistykę kryminalistyczną, czyli analizę mającą na celu wytypowanie podejrzanego na przykład na podstawie tekstów, listów, wypowiedzi itp. Zostało to przedstawione całkiem dobrze, ale tylko dobrze. Do tego doszło zupełnie niespodziewane rozwiązanie zagadki kryminalnej. Choć niespodziewane to za mało powiedziane. Nic wcześniej nie wskazywało, że to właśnie ta osoba jest sprawcą. Tym bardziej, że w pewnym momencie pojawiają się wskazania, że zaginięcia mają dłuższą historię niż początkowo zakładali Gocha i Gero. Odniosłem wrażenie, że autorowi zabrakło pomysłu na zakończenie i wybrał ten najbardziej nieprawdopodobny.

Jedyną interesującą dla mnie kwestią było to, czy Rosa dowie się dlaczego Edling ją zostawił i nadal jej unika. W tej kwestii pisarz również postanowił zrobić na sam koniec woltę i zapowiada się, że chce ułagodzić ten wątek. Moim zdaniem będzie to strata dla tej historii, gdyż związane z tym rozterki głównego bohatera czyniły z niego interesującą postać, rozdartą pomiędzy swoim poczuciem moralności a uczuciem do Gochy. Liczę, że ta seria jednak nie obejmie kierunku podobnego do tego jaki się rysuje na horyzoncie cyklu z Sewerynem Zaorskim.