Remigiusz Mróz – Głosy z zaświatów

Po rozbiciu grupy białopolskiej Seweryn Zaorski próbuje prowadzić normalne życie. Kiedy już myśli, że jakoś to będzie, do żeromickiego zakładu patomorfologii trafiają ciała małych dziewczynek. Nie noszą śladów morderstwa, ale Zaorski wie, że martwi mogą wiele powiedzieć, kiedy się ich dobrze zapyta. Tymczasem Kaja Burzyńska musi się zmagać z kłopotami rodzinnymi oraz nie cichnącymi głosami trupów spod Delawy.

Remigiusz Mróz często w swoich książkach porusza trudne tematy – kwestie uchodźców, mniejszości narodowych, nie do końca chlubnych momentów polskiej historii. W Głosach z zaświatów skupił się na dwóch sprawach. Na pierwszym planie pojawia się nagłośnienie mało znanego, lecz tragicznego w skutkach planu nazistów nazwanego „Aktion Zamość”. Efektem było wywiezienie w głąb Rzeszy m.in. trzydziestu tysięcy dzieci. Z tej liczby mniej niż tysiąc wróciło do rodzinnych domów.

Drugi wątek, mimo że przewija się trochę oboku głównych wydarzeń, niesie ze sobą dużo większe konsekwencje dla głównego bohatera jako ojca. Mam nadzieję, że autor ma jakiś dobry sposób na zepchnięcie w niepamięć scen z działaniami pedofila, bo u mnie nadal wywołują emocje mimo czasu jaki upłynął od lektury. I choć nie powinno tak być, to jednak uważam, że sprawcę spotkała zasłużona kara.

Głosy z zaświatów są naprawdę dobrą kontynuacją losów Zaroskiego i Burzyńskiej, choć w aspekcie relacji między bohaterami zbytniego progresu nie ma. Pisarz stara się ukazać, że muszą się oni szarpać między wzajemnymi uczuciami a lojalnością wobec męża Kai, Michała. Zachowują się jednak raczej jak nastolatkowie niż dorośli ludzie po przejściach. Mam nadzieję, że w trzeciej części autor nie przedstawi nam powtórki z ostatniej części Chyłki i Zordona.

Tytuł: Głosy z zaświatów
Autor: Remigiusz Mróz
Wydawnictwo: Filia
Gatunek: kryminał
Data premiery: 29.01.2020