Arnold Bennett. Duch – recenzja
Duch Arnolda Bennetta to powieść wydana w 1907 roku. Jest połączeniem powieści o duchach i historii miłosnej. Bennett zdobył popularność jako pisarz realistycznych powieści, których fabuła kręciła się wokół życia mieszczańskiej prowincji. Nie inaczej jest z Duchem, który wciąga czytelnika w upiorny świat dramatów, suspensu i zwrotów akcji. Książka ta ukazała się nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka.
Nadprzyrodzona opowieść Bennetta opowiada historię pięknej gwiazdy opery, Rosetty Rosy, której piękno zdaje się rzucać czar na wszystkich, którzy ją spotykają. Kiedy Carl Foster, młody lekarz, widzi Rosę w londyńskiej operze od razu zostaje zauroczony. Nie mija wiele czasu gdy w jego otoczeniu zaczynają się dziać tajemnicze wydarzenia. Wszędzie zaczyna dostrzegać złośliwą, widmową postać.
Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej gdy w tajemniczych okolicznościach umiera inny adorator Rosy. Carl przyglądając się całej sytuacji z zewnątrz zaczyna zastanawiać się czy jego ukochana nie niesie ze sobą żadnej śmiertelnej klątwy. A może ktoś lub coś nie chce aby Rosa wiodła szczęśliwe życie z ukochanym mężczyzną? Carl za wszelką cenę będzie chciał rozwiązać tajemnicę. Czy tylko i on nie przypłaci tego życiem?
Bennett kreśli niesamowitą historię, która mimo że ma na karku ponad sto lat, to nadal potrafi trzymać w napięciu. Łączy on w sobie historię miłosną z powieścią grozy z najwyższej półki. Do tego wszystkiego dochodzi niesamowity gotycki klimat. Wrażenie też robi sam Londyn z początków dwudziestego wieku. Poruszając się wraz z bohaterem tej powieści mamy wrażenie jakbyśmy byli w samym centrum wydarzeń.
Podobać się również może sposób, w jaki Bennett buduje grozę. Choć do końca nie możemy traktować tego w kategoriach typowego horroru. W tej kwestii także trzeba mieć na względzie czasy powstania. Mając na myśli grozę, mówimy tu o postrzeganiu pewnych zjawisk ponadnaturalnych, takich jak chociażby duchy, które w tamtym okresie budziły pewnego rodzaju fascynację i na pewno wzbudzały spory niepokój.
Duch to powieść grozy, która raczej nie przerazi współczesnych czytelników zaznajomionych z każdym rodzajem horroru. To raczej historia dla amatorów wysublimowanych, klasycznych powieści z dreszczykiem. To coś dla fanów Wilkiego Collinsa czy Edgara Allana Poe. Dobra groza, która operująca przede wszystkim klimatem i niedopowiedzeniami, a Bennett taką oferuje.
Radomianin z pochodzenia. Technolog żywności z wykształcenia. Pasjonat dobrego kina, lecz nie gardzi ciekawą książką. Uwielbia Pasikowskiego, Manna i Lehane.