książka Damian Drabik Rocznik 1992. Z wykształcenia historyk sztuki i kulturoznawca, z zamiłowania pożeracz filmów, książek i szeroko pojętej popkultury. Zobacz również Korporacjusz. Jakub Dziekan – recenzja Monika Salamucha 17 maja 2019 Splecione letnie sny. Karolina Wilczyńska – recenzja Paweł Biegajski 6 października 2019 Wojciech Wójcik. Młoda Krew – recenzja Tomasz Drabik 28 kwietnia 2018 Dodaj komentarzTwój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *Komentarz * Nazwa E-mail Witryna internetowa
