Książkirecenzja książka

James Schuyler 'Alfred i Ginewra’

Alfred i Ginwera to debiutancka powieść jednego z czołowych nowojorskich poetów – Jamesa Schuylera. Wydana po raz pierwszy w 1958 roku niewielka książeczka przedstawia losy rodzeństwa – tytułowych Alfreda i Ginewry, którzy z niezwykłym wdziękiem odkrywają uroki (i nie tylko) otaczającego ich świata.

Niemal w całości Alfred i Ginewra składa się z dialogów. Wyjątkiem są jedynie wpisy do dzienniczka Ginewry. Wszystko inne to po prostu nieustanna wymiana słów, dziecięce gadanie, pełne uroku i niesamowitych językowych połączeń, które jedynie dzieciom mogłyby przyjść do głowy.

Schuyler, zafascynowany możliwościami języka, zaprasza czytelnika do zabawy. Zarówno Alfred jaki Ginewra, mimo że są dziećmi, starają się trzymać pewnych reguł, które mogą przydać im dorosłości, jednak w tym trzymaniu się ich jest mnóstwo nieporadności, która nie raz i nie dwa rozbawi dorosłego czytelnika.

Alfred i Ginewra to jednak nie tylko zabawa z językiem. To także piękna podróż do dziecięcego świata. Wspaniały portret młodzieńczej wrażliwości i wyobraźni. W niesamowity sposób Schuyler opowiada o pięknie świata, umiejętności cieszenia się z najprostszych spraw (znów – tak jak potrafią tylko dzieci). Tym bardziej zaskakuje to, jeśli poznamy trochę biografię samego autora, który niestety sam nie prowadził radosnego żywota.

Gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę króciutką powiastkę, która cudownie portretuje dziecięcy świat, za pomocą dziecięcego języka. Schuyler znakomicie się w tym świecie odnajduje, kreśląc w tej na pozór zabawnej historyjce, także poważny obraz dorastania i otaczającej nas rzeczywistości. Warto. Alfred i Ginewra nie straciła nic na swojej aktualności, dlatego wprowadzenie jej na polski rynek, nawet pomimo blisko 60-lat od pierwszego wydania, okazuje się być pomysłem trafionym.

Alfred i Ginewra
Autor: James Schuyler
Gatunek: Literatura współczesna
Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy
Data premiery: 27 października 2016

Damian Drabik Administrator

Rocznik 1992. Z wykształcenia historyk sztuki i kulturoznawca, z zamiłowania pożeracz filmów, książek i szeroko pojętej popkultury.

Damian Drabik

Rocznik 1992. Z wykształcenia historyk sztuki i kulturoznawca, z zamiłowania pożeracz filmów, książek i szeroko pojętej popkultury.